صدای نای از گلوی خسته دل

غروبی غم انگیز

 و نوک زهر الود زمان به سوهان چشمان شور تقدیر

                                                 گشته تیز  و تو را با خود برد

                     تا اوج ثانیه ها 

 مرا خواهد برد نیز 

 تا شیشه ترک خورده یک ساعت دیواری 

که بر دیوار کهگل خانه یک پیرزن

محکوم به تیک وتاک است